पुष्पा खनाल

मैले खोजेको तिम्रो हात हो

म लड्दा उठ्न सकौँ, त्यही हात समाएर

तिमी लड्दा उठाउन सकौँ, त्यही हात समाएर ।

मैले खोजेको तिम्रो साथ हो

म एक्लिन नपरोस्, कुनै पल सङ्घर्षमा

तिमी एक्लिन नपरोस्, कुन पल हर्षमा ।

हामी सँगै हिडौँ र पुगौँ टाढा टाढा

हामी सँगै चढौँ र पुगौँ माथि माथि

बनाऔँ सम्मानको सगरमाथा

तोडौँ अभिमानको सगरमाथा

मेरा पाइलामा तिम्रो स्पर्श

तिम्रा सफलतामा मेरो सङ्घर्ष

अनि पो चम्कन्छ- हिरा आफ्नै सौँन्दर्यमा

अनि पो लम्कन्छ- अस्थित्व आफैँ सौहार्दमा

धेरै केही गर्नुपर्दैन तिमीले 

मात्र त्यत्ति हो-

म जन्मनु पहिले मेरो पहिचान नगरे पुग्छ

म जन्मेपछि मेरो पहिचान नहरे पुग्छ ।

आऊ ! एउटा वाचा गरौँ ।

तिमी रक्षा गर म जन्मने द्वारको

म उर्वर राखौँला तिमी उम्रने जमिन ।

बाँकी तपशिलका कुरा……

तिमी र म मिलेरै गरौँला 

खोला, नदी या जङ्घार समस्याका,

मिलेरै तरौँला 

सुख, खुशी र हर्षले, जीवन झोली भरौँला

तर्नु छ एक दिन-यो भवसागर,

सँगसँगै तरौँला 

मर्नु छ एकदिन, छ सत्य उजागर,

हाँसेरै मरौँला । 

पुष्पा खनाल

भर्जिनिया ।